PATOFIZJOLOGICZNE PRZESŁANKI RACJONALNEJ TERAPII PRZECIWNADCIŚNIENIOWEJ
Ostatnimi i najważniejszymi ogniwami w łańcuchu patogenetycznym prowadzą-cym do nadciśnienia tętniczego są hiperwolemia i (lub) zwiększenie oporu naczyń krwionośnych. Hiperwolemia może być wynikiem zwiększenia objętości wyrzutowej serca oraz nadmiernego zatrzymywania w organizmie jonów sodowych i wody. Zwiększenie oporu naczyń krwionośnych może być uwarunkowane:
– a) nadmierną aktywnością układu współczulnego (sympatycznego), b) zwięk-szeniem stężeń związków wazopresyjnych (angiotensyny II, III lub wazopresyjnie działających amin katecholowych) lub c) zmniejszeniem stężeń substancji rozszerzających naczynia krwionośne (ANP, prostaglandyny PGI2 i PG-A2 oraz kinin w wyniku zmniejszonej aktywności układu kalikreinowo-kininowego), d) nadwrażliwością mięśni gładkich naczyń krwionośnych na endogenne związki wazopresyjne, e) przerostem mięśni gładkich lub obrzękiem śródbłonka tętniczek,
